دوازدهم ژوئن روز جهانی لغو کار کودک مبارک!

 

بدون جنبش اجتماعی و حضور زنده و پویا در جامعه، پیشرفت غیرممکن است.

 

دوستان، هم­کاران و کودک دوستان، قبل از هر چیز روز جهانی لغو کار کودک بر همه­ی شما که دل کودکی­تان هنوز می­تپد، یا دل­تان برای کودکان و دفاع از حق کودکی­شان می­تپد، مبارک!

سیزده سال پیش در چنین روزی، من از همین جایی که الان نشسته­ام، شاهد یکی از زیباترین صحنه­های مبارزاتی جهان معاصر از منظر طبقه­ی کارگر بودم. آن روز افتخار هم­گامی با نمایندگان کودکان کار جهان و رژه­ی اعتراضی آن­ها برای لغو کار کودک را داشتم؛ آن روز نه تنها سالن بزرگ اجتماعات سازمان جهانی کار زیر قدم­های کوچک، اما پُر توان کودکان کار که هم­صدا فریاد می­زدند: "بسه دیگه استثمار، بسه دیگه دست­های زخمی از کار؛ کودکان تحصیل می­خواهند و آزادی!" لرزید، بلکه دل میلیون­ها انسان هم در سراسر جهان به خروش افتاد!

امروز اما زمین چمن و سالن اجتماعات از فریادهای رسا و حق­طلبانه­ی کودکان خالی بود، حتی برنامه­ی محدود یادبود "آی ال او" به مناسبت آن روز عزیز و فراموش نشدنی هم به هزار و یک دلیل برگزار نشد! و دل من،  به شدت گرفت. در طول این چند روز، در این جا، دیدن لخ والساهای سفید و سیاه و زردپوست، تلاش برای از محتوای مبارزاتی خالی کردن امر لغو کار کودک و حقوق انسانی، به شدت آزار دهنده بود. تنها تسکین این آزار، هم­صحبتی با تعداد اندکی از کارگران پیشرو و معترض حاضر در این اجلاس بود.

امروز در شرایطی روز جهانی لغو کار کودک و خاطره­ی رژه­ی جهانی نمایندگان کودکان کار جهان را گرامی می­داریم، که علی­رغم پیشرفت­های چشم گیردر تقلیل تعداد کودکان کار و به ویژه بردگان قرض، در کشور ایران شاهد سیر صعودی به انقیاد کشیده شدن کودکان و استثمار جثه­های نحیف آن­ها هستیم. طرح "استاد - شاگردی" که مدتی است از طرف وزارت کار به مرحله­ی اجرا در آمده، چیزی جز بردگی آشکار کودکان  نیست؛ تجارت کودکان در ایران نیاز به در راه مدرسه دزدیدن آن ها هم مثل کشورهای دیگر را ندارد،؛  کودکان به ساده گی در میدان های جنوب شهر خرید و فروش می شوند.

 طرح جدید بیمه کردن کودکان کار در ایران هم چیزی نیست جز پایین آوردن سن  کار کودکان به طور رسمی و وسعت یافتن دور تسلسل و شور بختی  استمار آن ها. در کشور ایران زمزمه،طرح هایی مثل پوشاندن اونیفورم به  کودکان کار، زیر پا گذاردن کلیه دست آوردهای طبقه کارگر از 150 سال پیش تا کنون در زمینه دفاع از حق کودکی و تصویب کنوانسیون ها و قوانین به نفع کودکان است.این­ها مشتی نمونه­ی خروار از بی حقوقی مطلق کودکان در ایران است.

خبر خوش اما این است:جنبش زنده است، و مبارزه جریان دارد، و این کلید در باغ است. عین جمع دل های پراکنده­ی ما.

وقتی برای سکوت نمانده است. کودکان ما استثمار می­شوند، خرید و فروش می­شوند، طعمه­ی باندهای قاچاق می­شوند، در صنعت سکس به کار گرفته می­شوند و... قصه­ی پُر غصه­ای که هم­چنان تداوم می­یابد. باید کاری کرد! در گرامی­داشت یاد و خاطره­ی عزیز کودکانی که زیر چرخ دنده­های استثمار و قوانین کودک آزار در ایران خُرد می­شوند و جان عزیز می­کاهند، نه یک دقیقه سکوت، که فریاد اعتراض بی وقفه لازم است. با ما هم­صدا شوید، به کمپین لغو قوانین کودک­آزار در ایران به پیوندید. بیایید هم­صدا فریاد بزنیم:"یک، دو، سه، رنج و کار بسه، بچه­ها همه سوی مدرسه!"

 

به امید هم­قدمی شما در رژه علیه کودک­آزاری در ایران

سوسن بهار

دوازدهم ژوئن 2014 - ژنو

 

WWW. darvag.com